آثار رعایت استاندارد حسابداری شماره 22 (تهیه صورت های مالی میان دوره ای) بر تصمیمات استفاده کنندگان در مقایسه با گزارشات میاندوره ای طبق الزامات سابق بورس اوراق بهادار تهران

یکی از مباحث مهم در خصوص بازارهای سرمایه، مطالعه، بررسی و تجزیه تحلیل آن به منظور شناخت میزان و درجه کارایی آنها میباشد. این شناخت بی شک از یک سو  بر تصمیمات سرمایه گذاران و تامین امنیت مبادالات سهام و سرمایه و از سوی دیگر بر درک مسئولین و گردانندگان بازار و به منظور بهبود نحوه عمل بازار و هدایت آن به سوی توسعه یافتگی و قانونمندی موثر خواهد بود. در استاندارد حسابداری شماره 22 محتوای گزارش مالی میاندوره ای و اصول شناخت و اندازه گیری           قابل اعمال در تهیه صورت های مالی میان دوره ای تعیین گردیده که هدف از تهیه آن را استفاده کنندگان بیان می نماید.  این تحقیق بر آن است که با توجه به مشکلات ذاتی تهیه و انتشار این اطلاعات و مزیت آن را نسبت به گزارشات میاندوره ای سابق بررسی نموده و نهایتا ضرورت تهیه صورتهای مالی میاندوره ای طبق استاندارد 22 را مورد سنجش قرار دهد. جامعه آماری این تحقیق شامل تحلیلگران مالی است که از جامعه جایگزین دانشجویان کارشناسی ارشد استفاده شده است. این تحقیق به روش تجربی و توزیع پرسشنامه انجام پذیرفته است. روش تجربی یکی از دقیق ترین و در عین حال پیچیده ترین شکل های پژوهش علمی بوده و یکی از راه های پیشگیری از تفسیر و برداشت ذهنی میباشد. یافته های این تحقیق نشان میدهد که بین تصمیمات اتخاذ شده مبتنی بر صورتهای مالی میاندوره ای طبق الزامات استاندارد حسابداری شماره 22 و گزارشات میاندوره ای طبق الزامات سابق بورس مربوط به همان واحد تجاری، تفاوت معنی داری از نظر آزمونهای آماری انجام شده وجود ندارد. در واقع، علی رغم الزام تهیه صورتهای مالی میاندوره ای طبق استاندارد حسابداری شماره 22 و بخش نامه های بورس اوراق بهادار تهران، صورت های مالی میاندوره ای تاثیر قابل توجهی در تصمیم گیری تحلیل گران مالی نداشته است.